Zelf zwemles geven aan je kind | Zomervakantie update

Zoals ik al had geschreven in mijn bericht over elke dag buitenzwemmen hebben wij een abonnement genomen op strand Nijstad. Dit hebben wij vooral gedaan omdat we zelf zwemles geven aan onze oudste. Hierdoor konden we in de zomervakantie elke dag zwemles geven in de buurt. In dit bericht wil ik graag een update geven hoe dat is gegaan.

De eerste zwemlessen ging behoorlijk goed, maar daarna kregen we de eerste probleempjes. Eén kreeg kreeg hij namelijk tijdens het borstcrawlen water in zijn neus. Zoals wij ons oudste kereltje kennen was dat gelijk groot drama en wilde hij niet meer met zijn hoofd in het water, want hij dacht dat het dan weer zou gebeuren. Ook al was het al tientallen keer goed gegaan.

Helaas bleef hij hier een paar dagen later toen we weer een zwemles deden in hangen. Hij wilde weer opnieuw beginnen met alle lessen. Dus toen gedaan, maar zo gauw we weer bij het onderwater gaan kwamen was het nog steeds hetzelfde probleem. Dit nam best veel tijd in beslag en toen besloten we dat we naar elke dag zwemles geven toe wilden gaan.

Hierdoor wist hij ook beter waar hij aan toe was en kon hij snel het vertrouwen terug krijgen. Toen we weer net op een andere manier hadden uitgelegd dat er echt geen water in je neus kan komen als je onder water gaat ging hij weer onder water. Dat ging gelukkig goed en toen was het heel belangrijk dat we de volgende dag weer gingen. Zo kreeg hij er weer vertrouwen in dat die ene keer een ongelukje was. Zo gelukkig, toen konden we weer verder gaan.

Eerste keer zonder bandjes zwemmen

De eerste lessen worden allemaal gedaan met zwembandjes. Na het drijven op de rug en buik en het draaien ging we de borstcrawl en rugcrawl oefenen. Aan het einde van les 7 was het de bedoeling dat je al even zonder bandjes ging. Hij moest eerst een stukje richting één van ons drijven en dat uitbreiden tot twee meter. Er stond al wel bij dat dit een grote stap is en dat het soms wel een paar lessen duurt voordat je kind dit durft. Nou dat hebben we zeker geweten.

Het was zelfs de bedoeling dat hij hierna zelfs even de borstcrawl al deed zonder bandjes. Normaal zou een zwemles ongeveer een half uurtje duren, maar omdat we elke dag gingen deden wij het steeds tien minuutjes. Ook omdat het buiten anders al snel te koud voor hem werd, vooral deze zomer.

Deze les hebben we dus heel veel over gedaan en op zich durfde hij al wel snel zonder bandjes te proberen. Het lukte hem alleen niet om te drijven want hij gebruikte niet dezelfde techniek als hij had geleerd. Hij deed snel zijn hoofd veel te hoog en daardoor zakken zijn benen.

We begonnen elke dag eerst weer even met een stukje borstcrawl en rugcrawl en daar merkte je elke dag wel echt verbetering in. Je merkte ook dat hij er zelf steeds meer plezier in kreeg en hij uit zichzelf ook al de borstcrawl ging oefenen. Dat was wel heel mooi om te zien, allen de afsluiting even zonder bandjes ging nog wel heel lastig.

De doorbraak

Ik weet niet meer hoeveel dagen het heeft geduurd, maar bij onze geliefde Ieberenplas kwam de eerste doorbraak. We hadden al een zwem noodle besteld. Toen het weer een keer lekker zomerweer was gingen we naar de Ieberenplas en namen de zwem noodle mee.

Eerst wel weer even de oefeningen doen, maar toen we daarna gewoon meer voor ons plezier gingen zwemmen gebeurde het. Heel spontaan ontstond via de zwemnoodle een leuk spelletje waarbij hij sprong en eronder door ging drijven. Dat ging heel mooi en hij hield zijn hoofd heel goed laag. Toen zei ik, probeer het nu eens zonder bandjes. Toen ging het echt gelijk heel goed. Door de noodle deed hij automatisch zijn hoofd omlaag en bleef hij veel beter drijven. Eindelijk zagen wij hier ook verbetering in en het gebeurde via een spontaan spelletje.

Een paar dagen later toen het weer heerlijk weer was en we weer bij de Ieberenplas waren kwam de grootste doorbraak. We waren daar met mijn familie en we hadden gewoon plezier in het water. Ik was met de oudste in het water en toen vroeg hij hoe kan hij nou verder onder water kijken, want hij deed inmiddels ook zijn ogen open onder water.

Een beetje pushend zei ik dat dat met bandjes niet zo goed lukte, die kon hij beter af doen. Nou dat deed hij en daar ging hij. Hij dook gewoon onder water en kwam met een grote smile weer boven. Toen volgde op aanmoedigen gelijk de borstcrawl en dat ging ook heel goed. Vervolgens weer een stukje onder water zwemen wat al heel erg leek op de schoolslag terwijl we die nog helemaal niet hebben geoefend.

Wat dat toen met me deed kan ik het beste beschrijven als wanneer je kind voor het eerst loopt. Dit was voor mij nog zelfs nog een stukje meer dan dat, zo trots voelde ik me. Je zag daarna gewoon het plezier bij hem. Hij wilde niet meer stoppen. Toen had ik voor het eerst ook echt de bevestiging voor mezelf dat het zelf zwemles geven gewoon gaat lukken.

Zo is het supermooi dat het halverwege de zomervakantie begon met dat hij niet eens meer met zijn hoofd onder water durfde en we sloten de vakantie af dat hij zelf zonder bandjes een stuk onder water zwom. Super trots en een geweldig moment om mee te maken. Vooral nu je ziet dat hij er zelf ook heel veel plezier in heeft.

Nu ze weer naar school gaan is het wat lastig om elke dag zwemles te geven. Zelf zwem ik nog wel elke ochtend en is het de bedoeling dat we straks gewoon in het weekend naar het zwembad te gaan om de lessen te vervolgen.